سنجش کیفیت زندگی در بعد ذهنی و اثرات آن بر مشارکت اجتماعی پایدار در شهر تبریز

نوع مقاله : مقاله مستخرج از رساله دکتری

نویسندگان

1 دانشجوی دکتری جغرافیا و برنامه ریزی شهری، واحد مرند، دانشگاه آزاد اسلامی، مرند، ایران

2 استادیار شهرسازی، واحد تبریز، دانشگاه آزاد اسلامی، تبریز، ایران

3 استادیار جغرافیا و برنامه ریزی شهری، واحد ملکان، دانشگاه آزاد اسلامی، ملکان، ایران

10.22034/jsc.2021.292525.1498

چکیده

امروزه نزدیک به نیمی از مردم جهان، ساکن شهرها می‌باشند، درچنین شرایطی ظرفیت‌ها و منابع در مدیریت شهری با محدودیت های بسیار مواجه می‌شود و سرانه برخورداری از بسیاری از امکانات اجتماعی و اقتصادی کاهش می‌یابد و پیامد آن به صورت کاهش سطح کیفیت زندگی در عرصه ‌های مختلف شهری نمایان شده و نیاز به مشارکت اجتماعی در جهت توسعه امور شهری پیش از پیش احساس می‌شود. پژوهش حاضر ازنظر هدف، کاربردی و ازنظر روش، توصیفی - تحلیلی است. این پژوهش باهدف ارزیابی رفاه ذهنی و اثرات آن برمشارکت اجتماعی و باجمع آوری اطلاعات به صورت اسنادی و پیمایشی (پرسشنامه) انجام پذیرفته است. مقدارآزمون KMO محاسبه شده 7/0 و نتیجه آزمون بارتلت کوچکتر از01/ بوده و ضریب آلفای کرونباخ 941/0 است که نشان دهنده اعتبار- روایی و اعتماد – پایایی کافی و قابل قبول ابزار پرسشنامه می‌باشد. نتایج پژوهش نشان می‌دهد که بین کیفیت زندگی و مشارکت شهروندان در امور شهری در شهر تبریز به علت عدم اعتقاد به گویه تاثیر مشارکت در پیشرفت کشور رابطه دو سویه وجود ندارد. در این الگو معیار ارزیابی کیفیت مشارکت، میزان تأثیر فرآیند مشارکت در تغییر عوامل ذهنی ادراک شهر و کاهش و افزایش سهم مردم یا نهاد قدرت در معادلات قدرت شهری و نه از کیفیت زندگی دانسته شده است.

کلیدواژه‌ها