بازآفرینی بافتهای فرسوده حاشیه رودخانه شهری ( نمونه موردی: بافت فرسوده حاشیه رودخانه آبشوران شهر کرمانشاه)

نوع مقاله : علمی - پژوهشی

نویسندگان

1 معماری دانشگاه تهران

2 دانشیار گروه معماری و شهرسازی، دانشکده معماری و شهرسازی، دانشگاه هنر اسلامی تبریز، تبریز ، ایران.

3 دانشیار گروه معماری و شهرسازی، دانشکده معماری و شهرسازی، دانشگاه هنر اسلامی تبریز، تبریز ، ایران

4 دانشجوی دکتری شهرسازی اسلامی، دانشکده معماری و شهرسازی، دانشگاه هنر اسلامی تبریز، تبریز ، ایران

10.22034/jsc.2021.261173.1376

چکیده

عدم توجه به ملاحظات و نگرش‌های محیطی در برنامه‌ریزی شهری و ساده‌سازی الگوهای طبیعی در بستر شهری ازجمله رودخانه‌ها ، سبب تغییر فرایندهای شکل‌دهنده‌ی آنها و آسیب جدی به سامانه‌های طبیعی‌شان می‌شود . برخی فضاهای حاشیه رودخانه های درون شهری فضاهایی هستند که معمولاً بافت فرسوده و قدیم شهرها در کنار آنها شکل گرفته است. این گونه فضاها دارای ظرفیت هایی هستند که می توانند به یک منظر شهری زیبا و هویتمند تبدیل گردند. شهر کرمانشاه ازجمله شهرهایی است که از این عناصر طبیعی بهره برده ، اما مورد بی‌توجهی واقع‌شده‌اند، ازجمله این رودخانه‌ها ، رودخانه آبشوران است که بی‌توجهی به آن باعث معضلات متعدد شده است. این پژوهش به دنبال پاسخگویی به این سوال است که برای بازآفرینی بافتهای فرسوده شهری حاشیه رودخانه های شهری باید چه مواردی را مد نظر قرار داد. روش تحقیق،‌توصیفی – تحلیلی بوده و روش گردآوری اطلاعات ، روش های میدانی و مطالعه اسنادی ( کتابخانه ای ) می باشد . برای تجزیه و تحلیل اطلاعات نیز از روش تحلیل عاملی در محیط نرم افزار SPSS استفاده شده است. در این پژوهش شاخص های اصلی برای ابعاد عملکردی، هویتی - معنایی، اجتماعی – فرهنگی و ... احصا گردیدکه این مؤلفه ها در قالب 4 عامل معنادار بارگذاری شده اند. نتایج نشان می دهد، رتبه بندی محلات محدوده مطالعاتی، طبق امتیازات عاملی بدست امده برای هر کدام از آنها، به ترتیب عبارتند از باغ نی، فیض آباد ، توپخانه و چال درویشان. یافته اصلی پژوهش این است که هیچ کدام از محلات محدوده مطالعاتی در وضعیت مطلوبی از نظر مؤلفه های بازآفرینی قرار ندارند و می بایستی برای آنها برنامه ریزی یکپارچه و جامعی صورت گیرد.

کلیدواژه‌ها