ارزیابی و سنجش شاخص‌های کیفیت زندگی هوشمند شهری در شهر تهران

نوع مقاله : علمی - پژوهشی

نویسندگان

1 گروه شهرسازی، دانشکده معماری و شهرسازی، واحد قزوین، دانشگاه آزاد اسلامی، قزوین، ایران

2 استادیار گروه شهرسازی، دانشکده معماری و شهرسازی، واحد قزوین، دانشگاه آزاد اسلامی، قزوین، ایران

10.22034/jsc.2022.297019.1513

چکیده

در قرن حاضر با ظهور تکنولوژی‌های نوین و هوشمند در حوزه‌ی فن‌آوری اطلاعات و ارتباطات در کلانشهر تهران، تغییرات بسیاری در زندگی شهرنشینان و کیفیت آن رخ داده است و این توجه اندیشمندان بسیاری را به مفهوم "کیفیت زندگی هوشمند" جلب کرده که نتیجه‌ی آن بازنگری و ارائه‌ی ابعاد و شاخص‌های موثر در سنجش آن در کلانشهر تهران است. با توجه به اهمیت عامل کیفیت زندگی در نظام برنامه‌ریزی شهری، توجه به مفهوم هوشمندی و گسترش تاثیر آن در عامل مذکور بیش از پیش مطرح می‌گردد. هدف از این پژوهش دستیابی به یک مدل ساختاری، ترتیب اهمیت و ضریب تأثیر ابعاد و شاخص‌های کیفیت زندگی هوشمند شهری از طریق معادلات ساختاری با رویکرد حداقل مربعات جزئی (PLS) در کلانشهر تهران می‌باشد. مناطق یک، شش و نوزده شهرداری تهران بعنوان جامعه‌ی آماری انتخاب شده و حجم جامعه‌ی آماری نیز چهارصد نفر می‌باشد. بر اساس نتایج حاصله تمامی ابعاد هفتگانه‌ی پژوهش ارتباط معناداری با عامل کیفیت زندگی هوشمند شهری جهت سنجش و ارزیابی آن دارند. همچنین در راستای بیان میزان اهمیت این ابعاد در مناطق مختلف، عامل انسجام و مشارکت اجتماعی در منطقه‌ی یک، آموزش عمومی در منطقه‌ی شش و عامل مصرف منابع و محیط زیست در منطقه‌ی نوزده تهران بالاترین رتبه را بخود اختصاص داده‌اند. می‌توان گفت توسعه‌ی شهرها و جوامع شدیدا تحت تاثیر توسعه‌ی روزافزون فن‌آوری اطلاعات و ارتباطات در نقاط مختلف دنیا است اما این موضوع نباید باعث نادیده گرفتن تفاوت‌ها و خواسته‌های مردم مختلف گردد.

کلیدواژه‌ها