Investigation barriers infill development approach (case study: Ahvaz City)

Document Type : Research Paper

Authors

1 Phd. Student of Geography and Urban Planning, University of Tehran, Tehran, Iran

2 Assistant Professor of Geography and Urban Planning, University of Tehran, Tehran, Iran

Abstract

Extended Abstract
Introduction
In recent years, Ahvaz has experienced an inharmonic and wide growth that has led to the formation of worn-out textures, informal settlements and many wastelands around the city that also affect the surrounding textures and promote social issues. Also, due to the increasing of population, the migration process to the city and the lack of proper services and infrastructure, the use of these lands can provide the needs of the citizens. By using these lands instead of the suburbs (such as the Ekbatan neighborhood) the unnecessary growth of the city can be prevented. Utilization of urban infrastructure, reducing the encroachment of suburban agricultural land, preventing growth of the city in order to reduce the vulnerability against flooding due to increased impermeable surfaces, reducing built-up areas due to the effect of increasing temperatures, preventing distances between downtown and suburban neighborhood of the city indicate the necessity of using the infill development approach in Ahvaz. As mentioned above, this approach has a complex structure due to the involvement of different departments and institutions. Without identifying and analyzing the barriers of using infill development, this approach would not be possible in Ahvaz; therefore, the main purpose of this research is investigation the barriers of using infill development in Ahvaz. In this regard, the research questions are presented as follows:
- What are the most important barriers to adopt an infill development approach?
-What is the most important barriers to use the infill development approach in Ahvaz?
 
Methodology
The main purpose of this research is to analyze the barriers of using infill development in Ahvaz. The statistical population of the research is Ahvaz municipality managers and experts that 40 samples were selected by using of purposeful sampling. The second-order confirmation factor analysis is used to analyze the data in Amos software. In this research, economic, social, administrative-legal dimensions were used with 21 indicators.
 
Results and discussion
In this research, four social, economic, administrative-legal and physical dimensions were used as first-level latent variables and infill development as second-order latent variables. Social variable with 6, economic variable with 8, legal and administrative with 5 and physical variable with 2 observable indicators were used in the model. The magnitude of the regression effect is between 0 and 1 and the closer it is to the 1, the greater the concept of impact. According to the results, the administrative-legal variable with a factor of 1, the economic variable with a factor of 0/94, a social variable with a factor of 0/66, a physical variable with a factor of 0/55 have obtained the most to the least effect, respectively. In the social variable, the non-participation index with the factor of 0/62 has the highest coefficient, followed by the indexes of contrasting municipal and citizen benefits, lack of awareness of land and texture development advantages, the conflict of municipal benefits with other organs, contrasting citizens' interests and conflicting municipal profits with developers are located. In terms of economic dimension, economic disadvantages for developers and the reluctance of corporations and banks to lend have the highest coefficient of 0/66. Thereafter, Land price indicators (especially in the middle textures), land speculation and stock exchange, citizens' inability to afford, the cost of in-city projects over marginal projects, the costs of land acquisition and consolidation, and the high costs of obtaining development permits and building permits are placed, respectively. In the legal-administrative variable, the highest coefficient is related to the land use regulations and detailed plan. Subsequent indicators include long administrative licensing process, lack of a well-developed plan for land development and texture improvement, availability of government-owned and military-owned land, and extension of time to improve networks and infrastructure. In the physical aspect, the index of lack of infrastructure and suitable facilities has gained a higher score (0/65) than the proximity index of land and textures with intrusive land uses (repair shop, railways) and suburban settlements.
 
Conclusions
In order to achieve sustainable urban development in Ahvaz, infill development approach must be considered as an efficient strategy for disciplining urban sustainable development. This protects the city from unnecessary expansion while preserving the environment and agricultural lands. To achieve such sustainability, accurate planning is needed that include optimal use of wasteland, planning for the worn-out and inefficient textures of the city, etc. Planning for the use of lands and textures and intensifying their use requires examining and removing barriers. In this regard, the most important barriers of using infill development were identified through library studies. The results show that managers and experts believe that legal and administrative factors with a coefficient of 1, has the greatest effect on the lack of realization and implementation of the infill development approach in Ahvaz city and after that economic variable with coefficient 0/94, social variable with coefficient 0/66 physical variables with coefficient of 0/55 have been the most to the least effect on failure to implement infill development in Ahvaz, respectively

Keywords

References

1)     اسدیان، فریده و سیاحی، زهرا (1390) نقش الگوی مشارکت مردمی در بهسازی و نوسازی بافت‌های فرسوده شهری با استفاده از سیستم اطلاعات جغرافیایی مطالعه موردی: محله عامری اهواز، فصل‌نامه جغرافیایی آمایش محیط، بهار 1390، دوره 4، شماره 12، صص. 163-139.
2)     اسفیدانی، محمدرحیم و محسنین، شهریار (1392) مدل‌سازی معادلات ساختاری (آموزشی و کاربردی) به کمک نرم‌افزار لیزرل. چاپ سوم، تهران: انتشارات مهربان نشر.
3)     آروین، محمود؛ پوراحمد، احمد؛ زنگنه شهرکی (1395) سنجش الگوی پراکنده رویی و شناسایی حوزه‌های عمل توسعه درونی شهر (نمونه موردی: شهر اهواز)، مطالعات محیطی هفت حصار، پاییز 1395، دوره 5، شماره 17، صص. 62-45.
4)     داداش پور، هاشم؛ تقوایی، علی‌اکبر؛ قانع، نرگس (1393) بررسی ظرفیت توسعه میان افزا در فضاهای موقوفه شهری مطالعه موردی: ناحیه 3 منطقه 2 شهر اهواز، مطالعات شهر ایرانی-اسلامی، دوره 5، شماره 15، صص. 78-63.
5)     آیینی، محمد و اردستانی، زهرا (1388) هرم بازآفرینی و مشارکت مردم معیار ارزیابی برنامه‌های توسعه درون‌زای شهری، نشریه هویت شهر، شماره پنجم، پاییز و زمستان 1388، دوره 3، شماره 5، صص. 58-47.
6)     پریزادی، طاهر (1391) بررسی توسعه درونی شهر با تأکید بر مسکن (موردمطالعه: شهر سنندج)، پایان‌نامه دکتری رشته جغرافیا و برنامه‌ریزی شهری، به راهنمایی دکتر حمیدرضا وارثی، دانشگاه اصفهان.
7)     پورمحمدی، محمدرضا؛ شفاعتی، آرزو؛ ملکی، کیومرث (1392) ارزیابی پتانسیل میان افزایی در محور تاریخی –فرهنگی کلان‌شهر تبریز، نشریه علمی –پژوهشی جغرافیا و برنامه‌ریزی، بهار 1392، سال 17، شماره 42، صص. 70-41.
8)     پورمحمدی، محمدرضا و  تقی پور، علی‌اکبر (1391) بازیافت اراضی بایر شهری، جغرافیا و برنامه‌ریزی، زمستان 1391، دوره 16، شماره 42، صص. 88-65.
9)     حیاتی، سلمان (1391) تحلیل شاخص‌های رشد هوشمند شهری در مشهد، پایان‌نامه کارشناس ارشد رشته جغرافیا و برنامه‌ریزی شهری، به راهنمایی دکتر محمدرحیم رهنما، دانشگاه فردوسی مشهد.
10)   رضایی، مریم؛ ابراهیم‌زاده، عیسی؛ رفیعیان، مجتبی (1396) بررسی و سنجش راهکارها و سیاست‌های مؤثر در مدیریت اراضی رهاشده شهری، نمونه موردی: شهر ایلام، مجله آمایش جغرافیایی فضا، زمستان 1396، دوره 7، شماره 26، صص. 162-145.
11)   رفیعیان، مجتبی؛ براتی، ناصر؛ آرام، مرضیه (1389) سنجش ظرفیت‌های توسعه فضاهای دون استفاده در مرکز شهر قزوین با تأکید بر رویکرد توسعه میان افزا، فصلنامه معماری و شهرسازی، پاییز و زمستان 1389، دوره 3، شماره 5، صص. 61-45.
12)   زیاری، کرامت اله؛ پوراحمد، احمد؛ حمزه پور، رزگار (1394) شناسایی و بررسی پتانسیل‌ها و قابلیت‌های زمین با تأکید بر توسعه میان افزا، مورد: شهر سردشت، مطالعات مدیریت شهری، زمستان 1394، دوره 7، شماره 24، صص. 80-9.
13)   سعیدی رضوانی، نوید؛ زهره داودپور؛ قدوی، الهام؛ سرور، رحیم (1392) کاربرد اصول توسعه میان افزا در بهبود فضایی-عملکردی بافت‌های شهری (مطالعه موردی: منطقه 17 شهر تهران)، جغرافیا، سال 11، شماره 36، صص. 159-180.
14)   سنگی، الهام و رفیعیان، مجتبی (1392) سنجش مطلوبیت سکونتی در توسعه میان افزا شهری با استفاده از مدل تصمیم‌گیری منطق فازی (نمونه موردی: منطقه 19 شهرداری تهران)، فصلنامه آرمان‌شهر، دوره 6، شماره 11، صص. 361-349.
15)   شهرداری اهواز (1396) گزیده اطلاعات مناطق، نواحی و محلات شهر اهواز، معاونت برنامه‌ریزی و توسعه سرمایه انسانی.
16)   شریفیان، احسان (1389) توسعه میان افزا بهره‌گیری از ظرفیت‌های درونی شهر، منظر، تابستان 1389، دوره 2، شماره 10، صص. 50-47.
17)   شفاعتی، آرزو؛ ملکی، کیومرث؛ پاهکیده، اقبال (1392) نگرشی بر توسعه میان افزا (توسعه درون‌زا) و نقش راهبردی آن در توسعه پایدار شهری، اولین همایش معماری و شهرسازی درگذر زمان، زمستان 1392، قزوین، صص 20-1.
18)   شهرداری شهر اهواز (1391) آمارنامه کلان‌شهر اهواز، انتشارات روابط عمومی و امور بین‌الملل شهرداری اهواز.
19)   صادق پور، بهرام و مرادی، وهاب (1389) تحلیل آماری با نرم‌افزارهای spss و Amos، چاپ هجدهم، بابلسر: دانشگاه مازندران.
20)   صارمی، حمیدرضا (1392) بررسی توسعه از درون شهر بروجرد، مدیریت شهری، سال 11، شماره 32، صص. 299-310.
21)   ضرابی، اصغر؛ صابری، حمید؛ محمدی، جمال؛ وارثی، محمدرضا (1390) تحلیل فضایی شاخص‌های رشد هوشمند شهری (مطالعه موردی: مناطق شهر اصفهان)، پژوهش‌های جغرافیایی انسانی، شماره 77، صص. 17-1.
22)   فیروزی، محمدعلی؛ سجادیان، ناهید، صحرایی، نسا (1391) ساماندهی بافت‌های فرسوده در راستای توسعه درون‌زا و پایدار شهری (مطالعه موردی: کوی یوسفی اهواز)، فصل جغرافیا و برنامه‌ریزی شهری چشم‌انداز زاگرس، زمستان 1391، دوره 4، شماره 13، صص. 130-115.
23)   قاسمی، محسن (1391) بازآفرینی و تجدید حیات شهری با رویکرد توسعه درون‌زا در بافت‌های تاریخی (نمونه موردی: بافت تاریخی شهر اراک)، پایان‌نامه کارشناسی ارشد طراحی و برنامه‌ریزی شهری و منطقه‌ای، به راهنمایی دکتر محمدسعید ایزدی، دانشگاه آزاد اسلامی واحد تهران مرکز.
24)   حاتمی نژاد، حسین؛ فرهادی خواه حسین؛ آروین، محمود؛ رحیم‌پور، نگار (1396) بررسی ابعاد مؤثر بر تاب‌آوری شهری با استفاده از مدل ساختاری تفسیری (نمونه موردی: شهر اهواز)، فصلنامه دانش پیشگیری و مدیریت بحران، بهار 1396، دوره 7، شماره 1، صص. 45-35.
25)   قانع، نرگس (1391) بررسی و سنجش ظرفیت توسعه میان افزا در فضاهای موقوفه شهری (نمونه موردی: شهر یزد)، پایان‌نامه کارشناسی ارشد رشته برنامه‌ریزی شهری، به راهنمایی دکتر هاشم داداش پور، دانشگاه تربیت مدرس
26)   میرمقتدایی، مهتا؛ رفیعیان، مجتبی؛ سنگی، الهام (1389) تأملی بر مفهوم توسعه میان افزا و ضرورت آن در محلات شهری، ماهنامه شهرداری‌ها، فروردین 1389، دوره 10، شماره 98، صص. 51-44.
27)   نسترن، مهین و قدسی، نرگس (1394) شناسایی پهنه‌های مستعد میان افزا در نواحی ناکارآمد مراکز شهرها (نمونه موردی: منطقه یک اصفهان)، مجله پژوهش و برنامه‌ریزی شهری، بهار 1394، سال 6، شماره 20، صص. 68-51.
28)   نقیب زاده، احمدرضا (1382) مدیریت اراضی رهاشده، نمونه موردی شهر شیراز، پایان‌نامه کارشناسی ارشد شهرسازی، به راهنمایی دکتر مهیار اردشیری، دانشگاه شیراز.
29)  Abedini, Asghar. & Amin, Khalili. (2019) Determining the capacity infill development in growing metropolitans: A case study of Urmia city, Journal of Urban Management. Vol.8, No.2, pp.316-327.
30)  Aly, S. S. & Attwa, Y. A. (2013) Infill development as an approach for promoting compactness of urban form, Sustainable Development and Planning, Vol.173, pp.4-55.
31)  Cadiz, L. (2004) County board rejects rouse’s downtown plan, Baltimore Sun.‌
32)  Carruthers, J. I. (2003) Growth at the fringe: The influence of political fragmentation in United States metropolitan areas, Papers in Regional Science, Vol.82, No.4, pp.475-499.‌
33)  Carruthers, J. I. & Ulfarsson, G. F. (2002) Fragmentation and sprawl: Evidence from interregional analysis, Growth and change, Vol.33, NO.4, pp.312-340.‌
34)  Chrysochoou, M., Brown, K., Dahal, G., Granda-Carvajal, C., Segerson, K., Garrick, N., & Bagtzoglou, A. (2012) A GIS and indexing scheme to screen brownfields for area-wide redevelopment planning, Landscape and Urban Planning, Vol.105, No. 3, pp.187-198.‌
35)  Danielson, M. N. (1976) The politics of exclusion, New York: Columbia University Press.‌
36)  Deng, F. F. & Huang, Y. (2004) Uneven land reform and urban sprawl in China: the case of Beijing, Progress in Planning, Vol.61, No.3, pp.211-236.
37)  Falconer, M. K. & Frank, J. E. (1990) Sufficiency of infrastructure capacity for infill development, Journal of Urban Planning and Development, Vol.116, No.3, pp.137-148.‌
38)  Farris, J. T. (2001) The barriers to using urban infill development to achieve smart growth, pp.1-30.
39)  Felt, E. (2007) Patching the fabric of the neighborhood: The practical challenges of infill housing development for CDCs (No. 4), Joint Center for Housing Studies of Harvard University.
40)  Green, R. K. & Green, R. & Malpezzi, S. (2003) A primer on US housing markets and housing policy, The Urban Insitute.‌
41)  Hansen, R. & Olafsson, A. S. & van der Jagt, A. P. & Rall, E. & Pauleit, S. (2017) Planning multifunctional green infrastructure for compact cities: What is the state of practice? Ecological Indicators.
42)  Hess, Gorge, (2001) just what is sprawl anyway? North California state university
43)  Keinitz, R. (2001) Managing Maryland Growth: Models And Guidelines For Infill Development, Maryland Department of Planning Retrieved from:
44)  Knaap, G. & Talen, E. (2005) New urbanism and smart growth: A few words from the academy. International Regional Science Review,Vol.28, No.2, pp.107-118
45)  Lee, J. H. & Lim, S. (2018) The selection of compact city policy instruments and their effects on energy consumption and greenhouse gas emissions in the transportation sector: The case of South Korea, Sustainable Cities and Society, Vol.37, pp. 116-124.
46)  Ligmann, Arika. & Richard, Church. & Piotr, Jankowski. (2005) Sustainable Urban Land Use Allocation with Spatial Optimization. http://www.geocomputation.org/
47)  McConnell, V. & Wiley, K. (2010) Infill development: Perspectives and evidence from economics and planning, Resources for the Future, Vol.10, pp.1-13.
48)  McConnell, V. & Wiley, K. (2010) Infill development: Perspectives and evidence from economics and planning. Resources for the Future. Washington, DC Retrieved from http://www. rff. Org/rff/documents/RFF-DP-10-13. pdf.‌
49)  Merlin, L. A. (2018) The influence of infill development on travel behavior, Research in Transportation Economics, Vol.67, pp.54-67.
50)  Mosammam, H. M. & Nia, J. T. & Khani, H. & Teymouri, A. & Kazemi, M. (2017) Monitoring land use change and measuring urban sprawl based on its spatial forms: The case of Qom city, The Egyptian Journal of Remote Sensing and Space Science, Vol.20, No.1, pp.103-116.‌
51)  Northeast–Midwest, (2001) Strategies for Successful Infill Development. Congress for New Urbanism.
52)  Ooi, J. T. & Le, T. T. (2013) The spillover effects of infill developments on local housing prices. Regional Science and Urban Economics, Vol.43, No.6, pp.850-861.‌
53)  Puustinen, T. & Pennanen, K. & Falkenbach, H. & Viitanen, K. (2018) The distribution of perceived advantages and disadvantages of infill development among owners of a commonhold and its’ implications, Land Use Policy, Vol.75, pp.303-313.
54)  Roy, Kienitz. (2001) Models and Guidelines for Infill Development, Managing Maryland’s Growth, Parris N. Glendening, Governor, October.
55)  Steinacker, A. (2003) Infill development and affordable housing: Patterns from 1996 to 2000, Urban affairs review, Vol.38, No.4, pp.492-509.‌
56)  Wallis, E. R. (2008) Evaluating Infill Development as an Antidote to Sprawl In the Detroit Metropolitan Region.
57)  Wheeler, S. (2003) Smart Infill: Creating More Livable Communities the Bay Area; A Guide for Bay Area Leader, San Francisco: Greenbelt Alliance.
58)  Wolsink, M. (2016) Sustainable City ‘requires ‘recognition’—the example of environmental education under pressure from the compact city, Land Use Policy, Vol.52, pp.174-180.
Sustainable city
Volume 3, Issue 1
April 2020
Pages 71-87

Files

Share

How to cite

Statistics