بررسی نقش راهبردِ بازآفرینی در ساماندهی بافت‌های قدیمی و فرسوده شهرها با رویکرد توسعه پایدار موردمطالعه: محله غریبان شهر اردبیل

چکیده
موضوع فرسودگی بافت قدیمی، امروزه یکی از مهم‌ترین چالش‌ها و مسائل اغلب شهرهای کهن ایرانی است که فرا روی جامعه‌ی برنامه ریزان و تصمیم گیران شهری قرارگرفته است. در دهه‌های اخیر رشد شتابان شهرنشینی و توسعه و گسترش بی‌رویه شهرها؛ تنگناها، معضلات و پیچیدگی‌هایی را به همراه داشته که شدت یافتن ضرباهنگ "تغییر فضایی- کالبدی" در بخش های قدیمی و‌ مرکزی شهرها از پیامدهای آن پدیده بوده است. پژوهش حاضر به دنبال بررسی و ارزیابی بازآفرینی محله قدیمی غریبان شهر اردبیل، در جهت تحرک و سرزندگی با ایجاد سلسله‌مراتب خدماتی، افزایش کیفیت‌های محیطی و ارتقای ایمنی و امنیت محلی می‌باشد. روش تحقیق، توصیفی- تحلیلی بوده و برای ارزیابی بازآفرینی، چهار مؤلفه کالبدی، محیطی، اجتماعی و اقتصادی با زیرمعیارهایشان موردبررسی قرارگرفته است. جامعه آماری شامل کل جمعیت محله موردمطالعه به تعداد 3335 نفر می‌باشد که برمبنای فرمول کوکران350 نفر به‌عنوان نمونه آماری انتخاب شدند. جهت تجزیه‌وتحلیل آماری داده‌ها از نرم‌افزار SPSS استفاده گردید. در بخش آمار توصیفی از میانگین و انحراف معیار و در بخش آمار استنباطی از آزمون T تک نمونه‌ای و تحلیل واریانس و لون استفاده به عمل آمد. نتایج آزمون تی تک نمونه‌ای تفاوت معنی‌داری را بین میانگین تأثیر بازآفرینی محله غریبان بر کاهش مشکلات کالبدی، اجتماعی و اقتصادی نشان می‌دهد، بنابراین می‌توان گفت که بازآفرینی محله غریبان بر کاهش مشکلات کالبدی، اجتماعی و اقتصادی محله غریبان کاملاً مؤثر است. اما میانگین متغیر کیفیت محیطی کمتر از میانگین نظری 3 بوده و می‌توان گفت بازآفرینی محله غریبان بر کاهش مشکلات کیفیت محیطی محله غریبان چندان مؤثر نبوده است.