%0 Journal Article %T سنجش تغییرات هندسه بافت شهری بر شرایط آسایش حرارتی بیرونی مطالعه موردی: بافت مسکونی قدیمی و میانی شیراز %J مجله شهر پایدار %I انجمن جغرافیا و برنامه ریزی شهری ایران %Z 2476-6631 %A شعله, مهسا %A صادقی, علیرضا %A عبادی, مریم %D 2021 %\ 07/23/2021 %V 4 %N 2 %P 1-22 %! سنجش تغییرات هندسه بافت شهری بر شرایط آسایش حرارتی بیرونی مطالعه موردی: بافت مسکونی قدیمی و میانی شیراز %K آسایش حرارتی بیرونی %K هندسه شهری %K بافت شهری %K شاخص آسایش حرارتی %K ENVI-met %R 10.22034/jsc.2021.244281.1296 %X تأمین آسایش حرارتی شهروندان در فضاهای باز به‌عنوان اصلی مهم جهت حضور آن‌ها در فضاهای بیرونی بافت‌های مسکونی تلقی می‌شود. هدف پژوهش حاضر، سنجش تغییرات هندسه بافت شهری بر دمای محیط و آسایش حرارتی بیرونی در دو بافت مسکونی قدیمی و میانی شهر شیراز است تا با شناخت رابطه بین متغیرهای اقلیمی مؤثر بر آسایش حرارتی و خصوصیات هندسه بافت‌های مذکور، امکان ارائه راهکارهای مناسب جهت افزایش کیفیت فضاهای بیرونی در دو بافت ارائه گردد. جهت انجام پژوهش از روش تحقیق توصیفی- تحلیلی در بستری از مطالعات کتابخانه‌ای و سنجش کمی با استفاده از دو نرم‌افزار ENVI-met و SPSS بهره برده شده است. در مرحله اول با استفاده از منابع کتابخانه‌ای مؤلفه‌های هندسه شهری مؤثر بر آسایش حرارتی در فضاهای بیرونی شناسایی شد. سپس با بهره‌گیری از نرم‌افزار انویمت به شبیه‌سازی نقاط منتخب در این دو بافت پرداخته و شاخص آسایش حرارتی «»PMV، برای نقاط مشخص در گرم‌ترین ماه سال بر اساس اقلیم شیراز و داده‌های آب هوایی سی‌ساله استخراج گردید و توسط نرم‌افزار «»SPSS تحلیل شد. نتایج نشان می‌دهد که رابطه معناداری میان «ضریب دید به آسمان» به‌عنوان یکی از مؤلفه‌های هندسه بافت مسکونی منتخب با میزان آسایش حرارتی در بافت‌های قدیم و میانی وجود دارد و مقادیر عددی به‌دست‌آمده شاخص «»PMV، با استناد به استاندارد 7 درجه‌ای اشری نشان داد که میزان آسایش حرارتی در بافت قدیم بیشتر از بافت میانی است و این موضوع ناشی از جهت‌گیری معابر و میزان محصوریت آن‌هاست. %U https://www.jscity.ir/article_134247_09237abf4c8c00d1db01bdca682f5a6e.pdf